12 Ocak 2013 Cumartesi

Elektronik Kağıt Serüveni

elektronik kağıt

elektronik kağıt

Geçtiğimiz otuz yıl boyunca kesintili olarak süren elektronik kağıt üretme çalışmaları, son yıllarda tam gaz devam ediyor. Bu alanda sıkı bir rekabet halinde olan Xerox Palo Alto Araştırma Merkezi (PARC) ve Massachusetts Institute of Technology Media Laboratuvarları gibi merkezlerin çalışmaları sayesinde kim bilir belki de birçok dergi 2010 yılından önce e-kağıt olarak yayımlanmaya başlanacak.
Bilinen ilk adıyla ‘elektronik kağıt”la ilğili çalışmalar, 1970’lerin başında bilgisayar görüntülerinin kalitesini artırmak için yapılıyordu. Katod ışınlarının çok yetersiz olduğunu düşünen araştırmacılar, gösterge birimlerinin olabildiğince çok kağıt özellikleri taşımasını istiyorlardı. 20 yıl önce PARC’ta araştırmacı olarak çalışan Nicholas Sheridon, böyle bir gösterge birimi için, plastik tanecikleri saç teli kalınlığında, esnek ve saydam bir filmin içine yerleştirme fikrini uygulamaya koyuldu. Sheridon’ın prototipinde, her bir tarıeciğin bir yarısı beyaz ve diğer yarısı siyah. Ayrıca bu yarıküreler zıt elektrik yükü taşıyorlar. Say- dam yüzeye uygun elektrik alan uygulandığında, tanecikteki siyah ve beyaz noktalar görüntü alanında birbirleriyle kaynaşıyor. Sheridon bu oyuncağı- na Yunanca’da dönen görüntü anlamına gelen “Gyricon” adını vermiş. Ne var ki, Xerox yönetiminin zamanında bu projeye fazla ilgi göstermemesi Aralık 2000’de Sheridon’ı Gyricon Media adıyla kendi şirketini kurmaya itti. 2001 Mart’ında da yeni şirket ilk ürününü kamuoyuna duyurdu. Alüminyum bir stand üzerindeki 11-14 inç’lik (1 inç=2,54 cm) duman yeşili panel, alıcıların beğenisine sunuldu. Fiyatı yalnızca 90 dolar olan bu alet üç adet AA boyutunda pille iki yıldan uzun süre idare edebiliyor. İlk ilhamdan neredeyse 30 yıl sonra Sheridon’ın elektronik kağıdı sınırlı da olsa ulaşılabilir hale geldi.
“Akıllı Kağıt” olarak pazarlanan bu prototipin alan denemeleri 200 l’in ikinci yarısına doğru ABD’deki Macy mağazalarına ait 15 tabelada gerçekleştirildi. Çözünürlük her inç için 100 noktaya eşitti. Bir başka söyleyişle 100 dpi’lık çözünürlüğe sahipti. Bir karşılaştırma yapabilmek için basılı bir derginin ortalama çözünürlüğünün 1200 dpi olduğunu söyleyebiliriz. Ayrıca akıllı kağıdın esnekliğini artırmak için kullanılan elektrodlar nedeniyle kağıdın bu hali oldukça sertti. Bu nedenle Akıllı Kağıt konusunda geliştirme çalışmaları devam ediyor.
Sheı-idon 2002’de kablosuz ağ aracılığıyla kolayca güncellenebilen bu tabelaların ya da panoların ticari satışını gerçekleştirebilmeyi umuyor. Her hafta tabela, etiket ya da ilan panolarının değiştirilmesi ya da güncellenmesi için ortalama 250.000 dolar harcayan dev mağazalar zincirine sahip büyük firmalar için, bu oldukça hesaplı bir yatırım olacağa benziyor.
Bu iyimser ortamda, katlanabilir ve yeniden kullanılabilir e-gazete ve e- dergilerin de birkaç yıl içinde elimizde olacağı söyleniyor. Projelerinin arasına bunu da katan Sheridon’ın kafasında bir model var zaten. Modelde, alüminyum bir silindirin kenarı boyunca sıralanan elektrodlar yeni haberleri ya da bir sonraki yazıları kauçuk ve esnek kağıda basabiliyor. Plastik yaprak, kağıdı zarar görmekten korur- ken, küçük boyutlu tanecikler daha yüksek çözünürlük sağlamak için kullanılıyor. Geniş bir renk aralığı sağlayabilmek içinse, Sheridon’ın modelin- de, her bir rengin farklı bir voltaj düzeyine karşılık geldiği ince renk filtresi diskiyle, saydam Gyricon tanecikleri kullanılıyor. Bütün enerjisini bu projelere harcayan Sheridon’a göre yine de elektronik kağıdın bildiğimiz kağıttan bir eksiği var; onun kadar hafif değil. Kağıdın kalınlığı ortalama 0,01 cm kadarken elektronik kağıdın kalınlığı ortalama 0,3 cm kadar. Ancak Sheridon yine de kullanışlılık açısından kağıdın pabucunu dama atacağını da söylemeden edemiyor.


Elektronik Kağıt Serüveni

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder